Sobota 28.01.2023
Mk 4,35-41
"Gdy zapadÅ‚ wieczór owego dnia, rzekÅ‚ do nich: «Przeprawmy siÄ™ na drugÄ… stronÄ™». Zostawili wiÄ™c tÅ‚um, a Jego zabrali, tak jak byÅ‚ w Å‚odzi. Także inne Å‚odzie pÅ‚ynęły z Nim. Naraz zerwaÅ‚ siÄ™ gwaÅ‚towny wicher. Fale biÅ‚y w łódź, tak że łódź już siÄ™ napeÅ‚niaÅ‚a. On zaÅ› spaÅ‚ w tyle Å‚odzi na wezgÅ‚owiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic CiÄ™ to nie obchodzi, że giniemy?» On wstaÅ‚, rozkazaÅ‚ wichrowi i rzekÅ‚ do jeziora: «Milcz, ucisz siÄ™!». Wicher siÄ™ uspokoiÅ‚ i nastaÅ‚a głęboka cisza. Wtedy rzekÅ‚ do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteÅ›cie? Jakże wam brak wiary?» Oni zlÄ™kli siÄ™ bardzo i mówili jeden do drugiego: «Kim wÅ‚aÅ›ciwie On jest, że nawet wicher i jezioro sÄ… Mu posÅ‚uszne?»"


Jak trwoga to do Boga?! Czy może: „nie uwierzÄ™, jeÅ›li nie dotknÄ™”?!
Uczniowie wystraszyli siÄ™, panikowali – to przecież „normalny” odruch, gdy czÅ‚owiek znajduje siÄ™ w sytuacji zagrożenia życia. Lecz, czy potrzebowali dowodów, aby uwierzyć?! Chyba tak, skoro pod krzyżem zostaÅ‚ tylko jeden – Jan. CiÄ…gle chcieli od Jezusa „dowodów” na to, że jest Mesjaszem, Synem Boga. Tomasz uwierzyÅ‚ dopiero, gdy dotknÄ…Å‚ Jego ran. A przecież Chrystus wielokrotnie wzywaÅ‚ uczniów, by Mu zaufali.
Nas też wzywa wielokrotnie, codziennie. Robi to cicho i spokojnie, bo tylko wtedy, gdy „wicher siÄ™ uspokoi i nastaje głęboka cisza” Chrystus mówi do czÅ‚owieka: „Zaufaj”...
„BÅ‚ogosÅ‚awieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli!!”.