|
|
|
|
| Wtorek 11.08.2020 |
J 12,24-26
"Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec."
| Dzisiaj Pan Jezus pokazuje nam najlepszą drogę, która powinniśmy kroczyć: umrzeć dla własnego egoizmu. Nie zatrzymywać się tylko na sobie, nie zatrzymywać dla siebie darów, jakie otrzymujemy, nie zatrzymywać naszych myśli i pragnień jedynie na własnych potrzebach.
...kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je...W pierwszej chwili słowa te wywołują w nas lęk i obawę. Nasz egoizm zaczyna wołać w nas głośno: Ty także masz prawo do wygodnego życia. Ty także możesz zakosztować przyjemności i korzystać z uciech życia. A z drugiej strony czujemy, że św. Paweł ma rację, kiedy mówi: Kto skąpo sieje, ten i skąpo zbiera, kto zaś hojnie sieje, ten hojnie też żąć będzie.
Jeśli zachowam ziarno w szufladzie, nie przyniesie owoców. Jeśli zaś wrzucę je do gleby, jeśli się go pozbędę przyniesie dorodne kłosy.
Bo jak mówi Tomasz a Kempis: marnością jest pragnąć długiego życia, a nie dbać o życie dobre. Marnością - przykładać wagę tylko do teraźniejszości, a o przyszłości nie myśleć. Marnością - miłować to, co tak szybko przemija, a nie śpieszyć tam, gdzie radość nieprzemijająca.
| | Ks. Piotr Brząkalik. |
|
|
 | |
|
|
 |
|
drukuj