|
|
|
|
| Czwartek 12.09.2024 |
Łk 6,6-11
"W inny szabat wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek, który miał uschłą prawą rękę. Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go. On wszakże znał ich myśli i rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: Podnieś się i stań na środku! Podniósł się i stanął. Wtedy Jezus rzekł do nich: Pytam was: Czy wolno w szabat dobrze czynić, czy wolno źle czynić; życie ocalić czy zniszczyć? I spojrzawszy wkoło po wszystkich, rzekł do człowieka: Wyciągnij rękę! Uczynił to i jego ręka stała się znów zdrowa. Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą, co by uczynić Jezusowi."
| Zło płynie stąd, że za bardzo niepokoimy się ułomnościami, a za mało kochamy dobro - zapisał św. Franciszek Salezy. Proste, a jednocześnie tak głębokie zdanie. Ilu ludzi chodzi przerażonych, zafascynowanych złem, jak ptak, który czasem trwa porażony spojrzeniem węża.
Ilu jest skrupulatów, którzy stale tylko przepisują swoje sumienia z czystego na brudno i wiecznie sprawdzają zegarek, bo nie wiedza, która godzina; ludzi zmęczonych sobą, ludzi, którzy widza zło w sobie, bliźnich, kościele, epoce, w jakiej żyją; ludzi, którzy przejęci złem, szukają go w sobie i w każdym innym.
Postarajmy się w człowieku, na którym wieszamy psy, zobaczyć coś szlachetnego, dobrego i czystego. "Śpieszmy się kochać ludzi" - jak mówił ks. Twardowski, bo czasem może być za późno. Nagle odejdą, a my nie zdążymy dostrzec w nich dobra.
Patrzymy na siebie jak na ludzi złych, którzy nigdy się poprawiają. Warto popatrzeć też na siebie dobrym i pogodnym spojrzeniem.
| | Ks. Piotr Brząkalik. |
|
|
 | |
|
|
 |
|
drukuj